In sommige gevallen is het beter dat het kind geen contact meer heeft met een van de ouders?


In sommige gevallen is het beter dat het kind geen contact meer heeft met een van de ouders?

In sommige gevallen is het beter dat het kind geen contact meer heeft met de een van de ouders, hoe gaat dat precies?
Een echtscheiding kan soms naar verlopen. De motieven om als partners uit elkaar te gaan zijn uiteenlopend en talrijk maar in veel gevallen kan er nog enigszins contact bestaan tussen beide partijen. Dit is bevorderlijk wanneer het gaat om het papierwerk en regelingen die getroffen moeten worden maar al helemaal in het geval wanneer er een kind bij betrokken is.

Kind staat middenin bij een scheiding

Een kind staat namelijk in het midden bij een scheiding en heeft er geen belang bij om een kant te kiezen. Beide partijen beslissen vaak waar het kind gaat wonen en wat een omgangsregeling zal worden. Maar, zoals gezegd, kan een echtscheiding soms ook naar verlopen. In sommige gevallen wil het er zelfs toe leiden dat één van de ouders wilt voorkomen dat het kind nog contact heeft met de ander. Dit kan verschillende redenen hebben uiteenlopend van een ideologisch geschil tot huiselijk geweld.

Blijvend verantwoordelijk
In Nederland zijn beide ouders verantwoordelijk voor de zorg van het kind, zowel financieel als emotioneel. Ook wanneer de ouders uit elkaar gaan behouden zij gezamenlijk gezag, wat enkel ontzegd kan worden door een rechter. Wanneer u denkt dat contact met uw ex-partner geheel verbroken moet worden kunt u dit aankaarten bij uw advocaat en via die weg bij de rechter. Deze zal vervolgens naar de bewijsstukken kijken en een besluit nemen wat de belangen van het kind behartigt. Dit bewijs moet substantieel zijn om aan te tonen dat het de zorg en opvoeding van het kind in het geding brengt.

Het kind informeren 

Het kind zal dan eveneens goed moet worden uitgelegd wat de redenen tot dit besluit zijn en wat de gevolgen zijn van dit besluit. Daarnaast heeft het kind wel het recht te weten wie of waar uw ex-partner is, zodat het kind in een later levens stadium zelf kan beslissen om wel of geen contact op te nemen.